دنبال یه حس غریبم...

که غریب نوازی کند دلم را...آرام آرام می گویم ...او بشنود و بس (.....)

که وفا کند به وفایش...خشکیده شود کنار دریا...ومادرانه نوازش..آهسته آهسته..تکه تکه..اوبداند وبس..

دنبال یک تکه چوب محمل که سر بشکند...و ...خون....آرام آرام ...اوببیند و بس..

اسیر نشانه ها میشوم...

دنبال یک "یاحسینم"رها کند..پرنده وار...آهسته آهسته تا پرواز...او بخواند وبس....

کجا بگردم؟؟!...

تو بگو بیابان گرد....

آشفته دل!!!دنبال یک خرابه ام...نیزه های شکسته...لب خشکیده و چوب...مشک دریده...پیراهن کهنه...

علم بی صاحب...ذوالجناح بی سوار...

کجاست دست بزن؟!!.... آهسته نزد... آهسته نزن...

او نبیند ولی..او نشنود این بار ...

همین وبس...                                        

.

.

پ ن:یاد دلی که راهی شد به جنونش هم گرامی .زیارت هم قبول ....کوچه پس کوچه های عشق..یقین نزدیک ترید ...سلام براسانید بی زحمت.