با عرض سلام خدمت شما دوست عزيز و گرامي

به ياري خداوند متعال، پس از فعاليت چند ماهه نخستين طرح مطالعه اينترنتي آثار شهيد مطهري(ره)

و استقبال گسترده جوانان پرشور

نخستين همايش اعضاي سايت نسيم مطهر در سالروز ميلاد با سعادت جوان برومند كربلا

حضرت علي اكبر (عليه السلام)

برگزار خواهد شد.از كليه اعضاي محترم سايت، جهت شركت در اين برنامه علمي تفريحي زيارتي دعوت به عمل مي آيد.زمان: چهارشنبه ۱۵شهريور ۸۵مكان: سالن همايشهاي خانه جوان قمشرح برنامه ها، كيفيت اسكان، رفت و آمد، فرم ثبت نام و ساير مطالب ضروري را مي توانيد از آدرس

www.nasimemotahar.com

مشاهده فرماييد.

از همين امروز خود را براي حضور در اين برنامه پرخاطره و به ياد ماندني آماده كنيد.

سلام ....

مدتي بود نبودم ونبودم ... البته در كوير باروني ....

بگو به كلب يهودي

ما به مرتضي مينازيم....

جرم شيعه عشق ياره

عشقه يار بي مزاره

هر كي با عزيز زهراست

كاري با عقلش نداره

اشك من زياده آقا

توي كربلاي لبنان

حرمله زياده آقا

دل من به زير دينه

اهل بزم وشور شينه

نقش پرچم تو آقا

يالثارات الحسينه

خيلي زيباست دردهاي زيبايي كه قلم را به جاي رقص به

پاشيدن خاك وا ميدارد ....

التماس دعا ....

يامحمد وعلي

ديار مهر ( وبلاگ جمعي از وبنويسان) در اعتراض به جنايات رژيم صهيونيستي و سكوت مجامع بين المللي بيانيه اي تنظيم كرده است و قصد دارد آنرا به مجامع بين المللي ، سازمانها ، خبر گزاريهاي داخلي ،غربي ،عربي و... ارسال كند. باحضوردر ديار مهر و امضاي اين بيانيه ضمن تبادل لينك باما نام خود را به عنوان معترض وقايع اخير اعلام نماييد

چنانچه مايل باشيد ميتوانيد در وب خود اتحاد وبنويسان را منعكس كنيد

هوالحبيب

چشم ها به آسمان دوخته شده و كركس هاي شوم اسرائيل مرگ را بر سر زنان و كودكان نفير مي كشند.
اينجا دست هاي كوچك كودكان در دست يخ زده مادران تنهايي و وحشت را لمس مي كند، تپش قلب كودكان اين سرزمين بيش از نيم قرن است كه آرامش را تجربه نكرده است.
اين شب هاي آتشين و روزهاي تار چه چيزي را براي ما بازگو مي كنند؟ چرا اينجا ديگر گنجشكان در لابه لاي بوته ها سرخوشانه شادماني نمي كنند؟ و قلب كبوتران سپيدبال در آسمان آبي را چه كسي نشانه رفته است؟ گل هاي سرخ اين باغچه را چه كسي پرپر مي كند؟
چه كسي پس از اين قصه بادبادك هاي سوخته و عروسك هاي تنها را خواهد نوشت؟
چه كسي داستان بازي هاي صميمي زهرا، فاطمه، زينب و اسماء را تعريف خواهد كرد؟
چه كسي دستان قطع شده و سرهاي بريده و بدن هاي تكه تكه شده اين كودكان را از زير خروارها خاك بيرون خواهد كشيد؟
چه كسي قصه مصطفي، صادق، علي و حسين را روايت خواهد كرد؟
چرا تاب بچه ها با موج انفجار تكان مي خورد؟
چه كسي شيون كودكان بي مادر و مادران بي كودك را خواهد شنيد؟
چه كسي مرهمي بر زخم هايشان خواهد گذاشت؟ كدام دست نوازشگر يتيمان را پناه خواهد داد؟
چه كسي قبرهاي كوچك را خواهد كند تا آرزوهاي بزرگ را دفن كند؟
آي آدم ها؛ شما را چه مي شود؟ نگاه كنيد.
اينجا پلك هاي كودكان به جاي خواب، از خون سنگين است و مژه ها اين همه سنگيني را تاب نمي آورند. پلك ها روي هم مي افتند و براي هميشه بسته مي مانند.
اينجا شيطان مرگ را در ميان زنان و كودكان تقسيم مي كند.
نگاه كنيد! اينجا پاي هر بوته اي سينه سرخي به خون غلتيده بال بال مي زند. به خاطر خدا، نيم نگاهي به اين باغ شعله ور بيندازيد.
دست هاي هركدام از ما مي تواند سينه سرخي را پناه دهد و ستاره هاي اميد را ميهمان چشمان كودكان سازد.
دست هاي ما مي تواند آتش دامان دختري را خاموش كند.
به خاطر خدا، نگاهي به اين باغ شعله ور كنيد.

درود ...

به گمان كه نه ... يقينا آدميت مرده است ... از همان روزي كه دست حضرت هابيل ... بايد بيدار كرد ... تمام خفتگان را .. تمام وجدان ها را ...

ايام به كام

تابعد ...

عجب صبري خدا دارد !اگر من جاي او بودم ،همان يک لحظه اول که اول ظلم را مي ديدم از مخلوق بي وجدان ،جهان را باهمه زيبايي و زشتي به روي يکدگر ويرانه مي کردم ...عجب صبري خدا دارد!اگر من جاي او بودم ، که در همسايه ي صدها گرسنه چند بزمي گرم عيش و نوش مي ديدم ،نخستين نعره ي مستانه ي خاموش آن دم بر لب پيمانه مي کردم ...عجب صبري خدا دارد !اگر من جاي او بودم ، که مي ديدم يکي عريان و لرزان ، ديگري پوشيده از صد جامه رنگين ، زمين و آسمان را واژگون مستانه مي کردم ...عجب صبري خدا دارد !اگر من جاي او بودم ،نه طاعت مي پذيرفتم ، نه گوش از بهر استغفار اين بيدادگرها تيز کرده ، پاره پاره در کف زاهد نمايان سبحه صد دانه مي کردم ...عجب صبري خدا دارد !اگر من جاي او بودم ،براي خاطر تنها يکي مجنون صحرا گرد بي سامان ، هزاران ليلي ناز آفرين را کو به کو آواره و ديوانه مي کردم ...عجب صبري خدا دارد !اگر من جاي او بودم ، به گرد شمع سوزان دل عشاق سرگردان ،سراپاي وجود بي وفا معشوق را پروانه مي کردم ...عجب صبري خدا دارد !اگر من جاي او بودم ، به عرش کبريايي ، با همه صبر خدايي ،تا که مي ديدم عزيز نا به جايي ناز بر يک ناروا گرديده خاري مي فروشد ، گردش اين چرخ را وارونه بي صبرانه مي کردم ...عجب صبري خدا دارد !اگر من جاي او بودم ،که مي ديدم مشوش عارف و عامي ز برق فتنه ي اين علم عالم سوز مردم کش ؛به جز انديشه ي عشق و وفا معدوم هر فکري در اين دنياي پر افسانه مي کردم ...عجب صبري خدا دارد !چرا من جاي او باشم ؟؟؟همين بهتر که او خود جاي خود بنشسته و تاب تمام زشت کاري هاي اين مخلوق را دارد ؛وگرنه من به جاي او چو بودم ، يک نفس کي سازشي با جاهل و فرزانه مي کردم ؟عجب صبري خدا دارد !عجب صبري خدا دارد !

... خدايا چگونه بنگرم اشک هاي کودکي را که در جستجوي مادر ، با دستان نحيف خود ، آوارها را مي کاود

و چگونه تسکين دهم مردي را ، که ديگر هيچ کس را ندارد ، و چگونه تاب آورم نگاههاي ملتمسانه مادران را ، به گهواره هايي که اينک سراسر خون است . ديگر بوي گلهاي بهاري به مشام نمي رسد ، عطر خون فضا را آکنده است . مردان آرزوي مرگ دارند تا به عزيزان خود بپيوندند . هيچ کس را تاب سخن گفتن نيست . اينک اينجا همه با چشمهاي خود سخن مي گويند ... و تنها يک پرسش دارند :

به راستي اينگونه سرنوشت ، مستوجب کدامين گناهمان بود ؟

... و سکوت تنها صدايي است که شنيده مي شود !!

سلام ... ممنونم كه خبرم كردي

وبانام او كه وسعت صبرووجودش از كوير هم بيشتر است!

دوست خوبم عالي بود فقط كاشكي ادامه مي دادي

راستي به آدرس ما هم برو يادت نره ها!

يا علي/التماس 2عا